Σε μια βραδιά που γράφτηκε ιστορία και ο Βασίλης Σπανούλης έγινε ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Euroleague ο Ολυμπιακός έδειξε και πάλι το κακό του πρόσωπο. Η Φενέρ μπορεί να είναι μια υπερομάδα τα τελευταία χρόνια αλλά τη φετινή σεζόν και στο παρόν σημείο της φετινής περιόδου δεν αποτελεί το φόβητρο που ξέραμε. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα του Ομπράντοβιτς, χωρίς να εντυπωσιάσει πήρε μια εύκολη νίκη παίζοντας σε αρκετά σημεία κακό μπάσκετ αλλά φτάνοντας τους 96(!) πόντους.
Του Καλλιτσάρη Ιωάννη
Σε πολλές περιπτώσεις τη φετινή χρονιά έχουμε δει τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς σε απόγνωση, να βλέπει να μη λειτουργεί τίποτα στο παρκέ και να βάζει τις φωνές στους παίκτες του. Βέσελι, Λοβέρν και Ντουβερίογλου ήταν εκτός αποστολής και το ΣΕΦ ήταν γεμάτο ώστε να πανηγυρίσει το επερχόμενο ιστορικό κατόρθωμα του αρχηγού του Ολυμπιακού. Τίποτα από αυτά δεν αποδείχθηκε αρκετό, όμως. Από το δεύτερο δεκάλεπτο και έπειτα η διαφορά άρχισε να μεγαλώνει, με τους Τούρκους να ολοκληρώνουν το ημίχρονο με 10/14 τρίποντα.
Παρά την ευστοχία, όμως, σε πολλές περιπτώσεις οι παίκτες του Ομπράντοβιτς έχαναν τη συγκέντρωσή τους και έκαναν εύκολα λάθη. Ούτε αυτά, όμως, ήταν αρκετά για τον Ολυμπιακό ώστε να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Ακόμα και όταν η διαφορά έπεφτε στους 4 ή ακόμα και τους 3 πόντους ο Ολυμπιακός παρουσίασε τη γνωστή αυτοκαταστροφικότητά του. Για μια ακόμα φορά, οι παίκτες του Κεμζούρα δεν είχαν πάθος, δεν είχαν ενέργεια και δεν είχαν συγκέντρωση. Χαρακτηριστικό είναι πως σε αρκετές περιπτώσεις οι φιλοξενούμενοι έφταναν σε άνετα drive μέχρι το καλάθι χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Όταν οι ερυθρόλευκοι έχουν για άλλη μια φορά ως κορυφαίο τον 37χρονο Σπανούλη είναι ξεκάθαρο πως παίκτες σαν τον Μπάλντουιν και τον Ρότσεστι είναι για ακόμα μια φορά εκτός κλίματος. Το βασικότερο, όμως, ζήτημα είναι πως μετά 17 παιχνίδια ο Ολυμπιακός δεν έχει «ταυτότητα». Μέχρι και πέρυσι οι ερυθρόλευκοι ήταν μια ομάδα με έντονο αμυντικό χαρακτήρα και σημείο αναφοράς τον Μιλουτίνοφ και στις δύο πλευρές του παρκέ. Στα μισά της φετινής Euroleague το γεγονός ότι δεν υπάρχουν εγχώριες υποχρεώσεις για την ομάδα του Ολυμπιακού δείχνει να λειτουργεί αρνητικά. Τα μεγάλα ποσοστά από την περιφέρεια για τη Φενέρ δεν προέρχονται μόνο από την καλή μέρα στην οποία βρέθηκε ο Ντε Κολό και οι υπόλοιποι αλλά κυρίως από τη χαλαρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν από την άμυνα του Ολυμπιακού. Σε ένα παιχνίδι που ο αντίπαλος έχει σημαντικές ελλείψεις στο «5» και από την άλλη ο Ολυμπιακός έχει ίσως τον καλύτερο σέντερ της Euroleague είναι ανεπίτρεπτο να μην παίζει στο «ζωγραφιστό». Όταν ο Κεμζούρα αποφάσισε να «ψηλώσει» το σχήμα στο τρίτο δεκάλεπτο ήταν το σημείο που πήγε να γυρίσει το παιχνίδι. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, όμως, αυτό δε συνεχίστηκε.
Οι αγωνιστικές περνάνε και ο Ολυμπιακός δείχνει να χάνει συνεχώς έδαφος στο κυνήγι των πλέι οφ αλλά το κυρίως πρόβλημα είναι πως βρίσκει τρόπο να γκρεμίζει ότι χτίζει. Μπορεί αυτή τη στιγμή οι Πειραιώτες να απέχουν μόνο δύο νίκες από την οκτάδα (χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η 17η αγωνιστική) αλλά η εικόνα δεν πείθει κανέναν πως αυτή η ομάδα μπορεί να συνεχίσει με σταθερότητα ώστε να ανατρέψει τα δεδομένα. Ο χρόνος δεν κυλάει υπέρ του Ολυμπιακού και όσο περίεργο και αν ακούγεται οφείλει έστω και αργά να ανασυνταχθεί και να λύσει βασικά ζητήματα στο αγωνιστικό κομμάτι.