Ένα παιχνίδι πρόκληση ήταν αυτό του Περιστερίου κόντρα στην Τενερίφη. Οι παίκτες του Νίκου Παπανικολόπουλου έγραψαν «κάτω από τη βάση» αλλά παρ’ όλα αυτά παραμένουν σε τροχιά πρόκρισης για τους 16 του Basketball Champions League.
Του Καλλιτσάρη Ιωάννη
Τα παιχνίδια απέναντι στην Τενερίφη ήταν τα πιο δύσκολα που είχε να δώσει το Περιστέρι και αυτό ήταν γνωστό από την πρώτη στιγμή. Το παιχνίδι στην Ισπανία (με τον Ηλία Ζούρο στον πάγκο) ήταν ανταγωνιστικό και χάθηκε με 4 πόντους διαφορά. Στο σημερινό παιχνίδι, όμως, το Περιστέρι… έχασε από τα αποδυτήρια. Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν ορεξάτοι στο παρκέ και ο συνδυασμός μεγάλης ευστοχίας για την Τενερίφη και μεγάλης αστοχίας του Περιστερίου έφερε τη διαφορά στους 11 (15-26) από το 1ο δεκάλεπτο. Είναι γεγονός πως η απουσία του Ξανθόπουλου αφαίρεσε κάτι από την ποιότητα και τη δημιουργία που θα μπορούσε να έχει το Περιστέρι. Μία απουσία από μόνη της δε λέει κάτι, βέβαια, αλλά σε συνδυασμό με την κακή μέρα του Καράμπελα και του Χάτσερ δυσκόλεψε το παιχνίδι. Το τελικό 54-80 φανερώνει την ανωτερότητα της ισπανικής ομάδας.
Το παιχνίδι είχε τον κλασικό ρυθμό που έχουν τα παιχνίδια χωρίς ουσία. Εμφανής υπεροχή της Τενερίφης, μεγάλη αστοχία του Περιστερίου, έλλειψη ενέργειας και λίγες θεαματικές φάσεις. Η ομάδα του Τσους Βιντορέτα είναι ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης και αυτό φαίνεται σε παιχνίδια σαν αυτό, μην αφήνοντας τον αντίπαλο να ελπίσει σε καμία στιγμή του αγώνα ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι. Το Περιστέρι, από την πλευρά του, είναι μια ομάδα που μπορεί να προκριθεί στην επόμενη φάση και εκεί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί σε διπλά παιχνίδια. Μέχρι τότε όμως, και αν οι Περιστεριώτες θέλουν πραγματικά να διεκδικήσουν το κάτι παραπάνω είναι αναγκαία η βελτίωση σε πολλά ζητήματα και πρωτίστως στην ενέργεια και την ηρεμία. Ήταν ελάχιστες οι περιπτώσεις που στην επίθεση βγήκε κάποιο σύστημα ολοκληρωμένο και σωστά εκτελεσμένο. Κατά συνέπεια τα περισσότερα σουτ, τα οποία κατά βάση πήραν ο Χάτσερ και ο Γκρέι, ήταν με κακές προϋποθέσεις, υπό πίεση αλλά και στη λήξη του χρόνου, κάτι που εξηγεί τη μεγάλη αστοχία. Η μπάλα δεν έφτανε εύκολα στο ζωγραφιστό και κατ’ επέκταση ο Σκορδίλης, ο Γόντικας και ο Μόουσες αναλώνονταν σε μπασκετικό ξύλο και σε προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα κάτι που τους έφθειρε σωματικά αλλά και σε επίπεδο κόπωσης.
Το Περιστέρι έχει συνολικά δύο εκτός και δύο εντός έδρας παιχνίδια, με Νίζνι και Νίμπουργκ εκτός και Μόρναρ και Μπάμπεργκ εντός. Θεωρητικά οι δύο εντός έδρας νίκες είναι ικανές να δώσουν την πρόκριση και επίσης θεωρητικά η ομάδα του Παπανικολόπουλου έχει τη δυνατότητα να τα καταφέρει παρότι διανύει μια περίοδο αστάθειας. Επιπλέον, ο συνδυασμός Ξανθόπουλου με Βασιλόπουλο, δύο από τους παίκτες που άφησαν το στίγμα του στην κατάκτηση του τροπαίου για την ΑΕΚ δύο χρόνια πριν, μπορούν να δώσουν εμπειρία και ποιότητα στην ομάδα. Κομβικό ρόλο μπορεί να παίξει ο νεαρός Ζώης Καράμπελας αφού με το πάθος και την ενέργεια του μπορεί να κάνει πιο απρόβλεπτο και γρήγορο το παιχνίδι του Περιστερίου. Το κυνικό και «βαρετό» παιχνίδι με παιχνίδι είναι το μυστικό της επιτυχίας και η πρόκριση στους 16 μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Ως τότε αναμένουμε.